Een bakker met zwijgplicht. Hoe gek kan het worden?

17 June 2018, 13:36 uur
Columns
mainImage
Digitaal Dagblad
Een bakker met zwijgplicht. Hoe gek kan het worden?

Tot mijn grote verbazing las ik afgelopen week in de krant dat een stelletje (en daar bedoel ik man en vrouw mee, maar dat mag ik natuurlijk eigenlijk niet meer zeggen) er op de Rotterdamse Boompjes achter kwam dat ze in verwachting zijn van een dochter. Blijkbaar wisten ze dat zelf nog niet en hadden anderen (wie dan?) voor een roze rookbom gezorgd om dat kenbaar te maken.

Een paar dingen hierover. Ten eerste lijkt het mij best wel leuk, maar dat zal wel vreselijk ouderwets zijn, wanneer je als ouders als eerste weet ‘wat het wordt’. Daarnaast, maar dat is puur persoonlijk natuurlijk, wilden mijn vrouw en ik juist niet weten of het een jongetje of een meisje was toen onze zoon, als verrassing dus, het levenslicht zag. En verder, maar dan ga ik helemaal lekker zitten zeiken, is het volgens mij anno nu niet erg milieuvriendelijk om het geslacht van een nakomeling met een rookbom kenbaar te maken. Maar dat terzijde.

Een meer milieuvriendelijke manier schijnt overigens te zijn dat ‘je bakker’ via een verzegelde brief van ‘je gynaecoloog’ op de hoogte wordt gebracht van het geslacht van ‘je toekomstige kind’ en dat dan op een roze of blauwe manier in een taart verwerkt die dan op de ‘gender reveal’, ja zo schijnt zoiets echt te heten, wordt aangesneden in het bijzijn van je ‘loved ones’. Een bakker met zwijgplicht, het moet niet gekker worden.

En dat allemaal terwijl ik juist een beetje, eigenlijk helemaal nog niet hoor, begon te wennen aan die genderneutraliteit. Dat gezeur over allemaal gelijk zijn. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat er in ieder geval één methode is om mensen van elkaar te onderscheiden die niet gebaseerd is op discriminatie maar gewoon op ‘de natuur’; man en vrouw dus.

Overigens zijn wij thuis blijkbaar al decennia lang voorlopers op het gebied van genderneutraliteit. Al jarenlang gebruiken mannen en vrouwen onze twee toiletten door elkaar. Zonder aanziens des persoons.

Maar is het nu dus hip om genderneutraal te zijn of is het juist hip om gender reveals te houden als een soort opzienbarend en heel belangrijk momentje in je leven? En wat te doen met homo’s en lesbo’s? Is het juist goed en modern om die geaardheid te benadrukken, denk aan de Gay Pride in Amsterdam, of is dat nu ook alweer ouderwets, achterhaald en genderneutraal-onvriendelijk?

Vanmorgen begreep ik het opeens allemaal. Ik begrijp er gewoon niets meer van.