Volgens lokaal agrariër Adjan Vos is het zeker nog geen gelopen koers voor wat betreft de oprichting van de coöperatie voor het Buijtenland van Rhoon. De provincie schildert het op dit moment allemaal wel heel rooskleurig voor maar de realiteit is wat weerbarstiger, aldus Vos.

Belangrijk punt is volgens Vos daarbij dat de boerenbedrijven nog steeds niet zijn getaxeerd op hun waarde. En dat betekent onzekerheid. Vos: ,,Stel dat het niet lukt om, zeg in een periode van bijvoorbeeld drie jaar, winstgevend te gaan boeren op de nieuwe manier; dus met die natuurwaarden erbij. Dan moeten we de grond natuurlijk kunnen verkopen tegen een prijs die is vastgesteld. Maar dat is, ondanks regelmatige toezeggingen van de provincie, nog steeds niet gelukt. Wanneer wij niet deel willen nemen aan de coöperatie moeten we elders gaan boeren, maar dan moet er natuurlijk wel een taxatie liggen van de waarde van de grond.’’

En volgens Vos speelt er ook nog iets anders. ,,Kijk, ik bezit grond en ik pacht grond met een verhouding van twee derde, een derde. Die een derde die ik pacht is in het kader van de plannen rond het Buijtenland van Rhoon verkocht aan de provincie. Maar wanneer ik die dus wil blijven pachten, en ik met de provincie als eigenaar te maken krijg, zegt de provincie: ‘Wij verpachten alleen aan leden van de coöperatie’. Op die manier word ik dus verplicht om deel te nemen aan die coöperatie. En dat is best wel gek natuurlijk; een soort chantage. En dan vindt de provincie het vreemd dat wij als boeren zeggen dat het wederzijdse vertrouwen niet al te groot is.’’

,,Nog zoiets. Nu zijn, gelukkig hoor, ineens de jagers weer uitgenodigd om deel te nemen aan de coöperatie. Volgens ons is dat ook hard nodig om hier te kunnen boeren maar de provincie vond lange tijd van niet. Dus al die tijd hebben de jagers buiten spel gestaan. En daar vinden wij dan wat van als boeren. En ook dat is allemaal niet goed voor het wederzijdse vertrouwen natuurlijk. Tenslotte zijn we voor een groot gedeelte bezig met het uitvoeren van het plan zoals wij dat als boeren hebben gemaakt en dan haalt de provincie er zo maar weer een onderdeel uit. Dat kan natuurlijk niet.’’

Dat het streefbeeld nu in ieder geval klaar is, vindt Vos wel mooi. ,,Wij geloven er in elk geval nog in. Wij zijn tenslotte ook de makers van het plan. Maar juist het samengaan tussen natuur en boeren wordt zeker nog een grote uitdaging!’’