Met de wedstrijd tegen vv Zwaluwen begon voor Poortugaal de strijd om de 2e periodetitel. Het werd aan de Zwaluwenlaan ternauwernoord 2-2.

De start was niet gemakkelijk tegen de stugge thuisploeg. Zwaluwen zat beter in de duels, had vooral meer balbezit en deed daar ook alle moeite voor. Het leek alsof de bezoekers de benodigde felheid aanvankelijk onvoldoende op kon brengen. Het was dan ook eigenlijk wel verdiend dat de thuisploeg via Etson Galong in de 17e minuut al op voorsprong kwam. De vraag was vervolgens wat de bezoekers daar tegenover konden stellen.

Er leek van de openingstreffer niet direct een signaal uit te gaan dat de supporters van Poortugaal moed gaf. Op deze frisse zaterdag was het daarom in de eerste helft in ieder geval niet het voetbal dat de mensen van binnen een warm gevoel gaf. De 2-0 van Stan Rook, vlak voor rust, droeg daar voor de Poortugaalse fans ook niet aan bij. 

Oscar Biesheuvel bracht na rust Shamir de Jesus in en hij hield Ricardo van Twist in de kleedkamer achter. Die kon zich nog iets eerder opwarmen. De overige wissels zaten goed ingepakt nog in de dug-out, toen zij in de 67e minuut de topscorer van het vorige seizoen, Bradley el Idrissi, de aansluitingstreffer voor zijn rekening zagen nemen. Dat gaf de burger en de spelers moed.

Ging sv Poortugaal blindelings op jacht naar de gelijkmaker? Nee, daarvoor is Zwaluwen een te gevaarlijke ploeg. En te snel de 2-2 aantekenenen geeft hen extra aanmoediging om de aanval nogmaals te zoeken, zo leerden de blauw-zwarten dat vorig jaar. Dus was het de kunst zo laat mogelijk gelijk te maken, om het de thuisploeg onmogelijk te maken alsnog op jacht te gaan naar de winnende treffer. Mark Schenk had dit echt heel goed in de gaten en hij wachtte dan ook precies tot de 90e minuut alvorens hij de gelijke stand op het bord toverde.

In de stand blijft Poortugaal Zwaluwen voor op plek twee. Volgend weekend wacht vv Capelle.