,,Politiewerk is onvoorspelbaar. Van tevoren weet ik nooit hoe mijn werkdag op het politiebureau zal verlopen. Moet ik gelijk aan de slag met het opnemen van aangiftes en verklaringen? Of ben ik vandaag een luisterend oor of een troostende schouder voor iemand? In dat geval schenk ik vaak vele kopjes koffie." Politiemedewerker Anita Tejero is onlangs door ziekte overleden. Ter nagedachtenis plaatste de politie woensdag nog eenmaal een blog die Anita schreef over haar werk.

,,Als er namelijk één ingrediënt onmisbaar is in mijn politiewerk, dan is het koffie.  Het aantal kopjes koffie dat ik, om wat voor reden dan ook, mensen heb aangeboden, is ontelbaar. Zoals aan de man die grauw en uitgeput binnenkomt met een plastic tas in zijn hand. In die ene tas zitten al zijn bezittingen. In gebrekkig Engels vraagt de man om hulp omdat hij gevlucht is uit zijn land. Met hem deel ik mijn boterham en samen drinken we koffie totdat de Vreemdelingenpolitie arriveert."

,,Ik deel de boterhammen uit mijn lunchpakket ook met de kleine jongen die met grote ogen naast zijn moeder zit, nadat ze uit huis zijn gevlucht omdat vader dronken en agressief was. Terwijl zijn moeder een kopje koffie drinkt om bij te komen, zijn mijn collega’s ondertussen al onderweg naar zijn vader."

,,Ik herinner me ook de koffie die ik dronk met de verwarde vrouw die haar overleden man zocht. Op de achtergrond luisterde mijn collega mee en werd er uitgezocht wie de vrouw was, zodat we een familielid of verzorger op de hoogte konden stellen."

,,Ook kwam er eens een deftige dame binnen die zojuist bij het uitlaten van haar hondje tegen een masturberende man was opgelopen. De dame was enorm gechoqueerd. Ik wilde gelijk een melding aanmaken zodat er uitgekeken kon worden naar een man die voldeed aan het signalement en vroeg haar om hem te beschrijven. Het enige wat ze zich herinnerde was dat de man er ‘van onder’ net zo uitzag als haar echtgenoot. Gierend van het lachen hebben we samen een kopje koffie gedronken terwijl ik de mutatie opmaakte."

,,Laatst wilde ik na een zware werkdag even rustig een bakje koffie drinken voordat ik naar huis zou gaan. Ik sta bij de koffieautomaat in de hal te wachten tot mijn koffie klaar is, als er een woedende man binnenstormt. Ondanks dat mijn dienst is afgelopen, blijf ik toch staan om naar hem te luisteren."

,,De man is zojuist thuisgekomen in een compleet leeg huis. Alles is meegenomen door zijn vrouw, die met de noorderzon is vertrokken. Of ik niet even kan regelen dat zijn spullen weer terugkomen. Ik wil de man advies geven hoe hij het beste kan handelen, maar daar heeft hij geen oren naar. Hij is nog te kwaad. ‘Je hebt ook helemaal niks aan de politie’, roept hij luid. ‘Meneer, zullen we even rustig gaan zitten om het verder te bespreken?’, zeg ik. ‘Hoe drinkt u uw koffie?’"