De Wet veiligheidsregio's moet compleet op de schop om voorbereid te zijn op toekomstige rampen en crises. Dat zegt hoogleraar veiligheid en recht Erwin Muller in een interview met de Volkskrant. Hij is voorzitter van een commissie die de Wet veiligheidsregio's evalueerde.

Toen de protesterende boeren in oktober vorig jaar voor het eerst naar Den Haag trokken, viel het Muller op hoe verschillend de veiligheidsregio’s omgingen met de kilometerslange stroom aan trekkers. "In de ene regio mochten ze doorrijden, in de andere werden ze omgeleid, in de derde bekeurd en in de vierde regio mochten ze een blokkade opwerpen. Zoiets kan natuurlijk niet."

De uiteenlopende behandeling van de boeren is volgens Muller exemplarisch voor de manier waarop de 25 Nederlandse veiligheidsregio’s optreden bij rampen en crisissituaties. In plaats van samen te werken, proberen de regio’s vooral elk probleem op hun eigen manier op te lossen. Daarbij houden ze zich vast aan oude draaiboeken en de tien jaar oude wet voor veiligheidsregio’s.

De huidige wet is te gedetailleerd, staat samenwerking tussen veiligheidsregio’s in de weg en is in vele opzichten achterhaald, aldus Muller. "Als er vroeger iets misging in een gemeente, kon je dat makkelijker isoleren. Nu is alles via internet met elkaar verbonden. De verwachting is dat grotere rampen als de coronacrisis, ICT-verstoringen of dierziekten de komende jaren steeds vaker zullen voorkomen."'

Muller benadrukt dat daardoor de noodzaak van samenwerking veel groter is. "We zagen de afgelopen jaren dat de wet onvoldoende houvast biedt aan veiligheidsregio’s om samen te werken bij een regiogrensoverschrijdende ramp. Dan is het onduidelijk wie waar over gaat, welke bevoegdheden er zijn, hoe de lijnen lopen."