In de laatste gemeenteraadsvergadering van Barendrecht ging het over een ouderwets onderwerp: openbaarheid. EVB, het CDA en de SGP/ChristenUnie hadden een voorstel in gediend waarin het college van B&W werd gevraagd om de verslagen van het dagelijks bestuur van de BAR, u weet wel die organisatie waarin de ambtelijke organisaties van Barendrecht,  Albrandswaard en Ridderkerk zijn samengevoegd, openbaar te maken.

Daarom werd gevraagd, omdat sinds EVB haar verkiezingsprogramma openbaar heeft  gemaakt er enige onrust in die BAR-organisatie is ontstaan.  Dit omdat EVB uit de BAR wil en dat standpunt door de lijsttrekker van die partij met verve wordt verdedigd en naar buiten gebracht.  Ondertussen zit hij namens de gemeente Barendrecht in het dagelijks bestuur van de BAR.

Het verhaal gaat dat dit in Ridderkerk en Albrandswaard verkeerd is gevallen.  Zij vinden dat de BAR moet blijven bestaan en, zo wordt gefluisterd, nemen het de EVB-lijstrekker Lennart van der Linden bijzonder kwalijk dat hij het EVB standpunt “De BAR-organisatie moet zo snel mogelijk worden opgeheven” uitdraagt.  Daarmee beschadigt hij, volgens met name de oppositiepartijen  VVD en PvdA, de BAR.

Een verwijt dat ook in het zogenoemde Berenschot-rapport, een onderzoek naar het functioneren van de BAR, wordt genoemd. Dat is volgens wethouder Lennart van der Linden een onterecht verwijt. Hij zegt als bestuurder van het dagelijks bestuur van de BAR loyaal mee gewerkt te hebben aan het besturen van diezelfde organisatie. Van der Linden vindt dat hem niets te verwijten valt.

Om die reden wilde een aantal partijen dat de verslagen van het DB van de BAR openbaar worden gemaakt.  Maar daar verzette de burgemeester zich tegen, omdat dat niet goed zou vallen bij de gemeenten Ridderkerk en Albrandswaard. Waarom werd echter niet duidelijk.

Het ene been van Jan van Belzen begon tijdens de bespreking van dit agendapunt te beven en het andere te trillen. De arme Barendrechtse burgervader werd er zichtbaar stiknerveus van. Van Belzen werd gered door de oppositie die ineens bezwaar maakte tegen openbaarmaking. Niet omdat ze niet voor transparantie zouden zijn, want dat verklaarde alle partijen, daar waren ze zeker voor!  Maar ze waren wel tegen openbaarheid, vanwege de mogelijke schadelijke gevolgen.  Door een van onze ambtenaren zou 659.000 euro over de balk zijn gesmeten en er zou ergens in een hoekje nog een uitglijder van 750.000 euro verstopt kunnen liggen. Daar is men niet al te mededeelzaam over. Transparant maar niet openbaar. Is dat niet zoiets als zwemmen zonder nat te worden?

Hoe kun je transparant zijn zonder openbaar te zijn? Als journalist ben ik inmiddels nieuwsgierig geworden.  Als verslagen niet worden verstrekt, dan is er meestal iets aan de hand. Daarom heb ik via de Wet Openbaarheid van Bestuur de stukken opgevraagd.  Als ik ze krijg bericht ik u dat. Krijg ik ze niet ook. De BAR-organisatie heeft voorlopig dertig dagen de tijd om die aan mij te verstrekken en die tijd zal men wel nemen ook, maar ik hou u op de hoogte.