Toen wij meer dan veertig jaar geleden in Oosterflank neerstreken, waren de opvattingen over het beheer van de groene buitenruimte anders dan nu.

Recreatiepark

Om de hoek ligt een voormalig recreatieparkje. Er zijn twee grasvlaktes en er stond een tennismuur. Ik heb zelf ook nog tegen die muur geslagen om mijn backhand (tevergeefs) te verbeteren.

De recreatievelden waren zo ingericht, dat er gevoetbald en eventueel gepicknickt c.q. gebarbecued kon worden. Helaas wonen er bij ons ook mensen met honden die het nodig vonden die honden los te laten lopen, zodat het voetballen voor onze jongens snel afgelopen was. Eén keer had ik met een paar trainingsjasjes een goaltje gemaakt toen een hond het veld opliep aan een jasje rook en zijn achterpoot optilde. Net op tijd joeg ik hem weg, maar toen ik het “baasje aansprak, liep het bijna uit de hand.

“Je kan het toch in de was doen?”, was zijn antwoord op mijn tirade. Gelukkig kwam er iemand tussenbeide, want ik was van plan het jasje in zijn gezicht te proppen. Thuis keken mijn zoons me aan en de oudste zei: “Pa je riep allemaal woorden, die wij niet mogen zeggen”.

Nooit heeft op één van de veldjes een ontspannen gezinnetje plaatsgenomen. De tennismuur is 20 jaar geleden afgebroken; de tegels bleven liggen.

Andere opvattingen

De tijden verstreken en de opvattingen over onze buitenruimte veranderden. Natuur bleek niet alleen voor recreatie, maar ook om onze omgeving te verbeteren. Bomen nemen het teveel aan CO2 (koolzuurgas) op en vruchten leggen het teveel aan N2 (stikstof) vast.

Ik heb het honderden brugklassers uitgelegd. Vaak moest ik mijn leerlingen vertellen – het klinkt ongelooflijk – dat vruchten ook aan onze bomen groeien. De oude biologielerarengrap, dat bruinbont vee chocolademelk geeft, werd serieus genomen!

Het planten van vruchtenbomen is heel belangrijk, want het mes snijdt aan twee kanten: educatie en milieuverbetering. Wat betreft de tegelvloer? Een landelijke campagne om tegels te lichten zou het verwijderen wel snel doen plaatsvinden.

Wijkraad

Sinds mijn vrouw en ik in de wijkraad zitten, krijg ik bij iedere ontmoeting met een lid van de gemeenteraad als eerste grinnikend de vraag: “Hoe is het met de tegels Sör?”

Enthousiast ben ik drie jaar geleden begonnen. Op een grote plattegrond van onze wijk heb ik alle plekken gemarkeerd waar bomen geplant kunnen worden, plek voor minimaal 150 bomen. De voormalige recreatievelden kunnen “plukbossen”* worden naar Capels voorbeeld. De hele wijkraad nam mijn enthousiasme over en we schakelden het cluster Buitenruimte in, waar men ons welwillend aanhoorde; maar daar bleef het voorlopig bij. Mijn collega die zelf een stukje buitenruimte bijhoudt, vroeg om met bloemen bezaaide bermen: net als bij onze Capelse buren.

Kortom

Verleden week kreeg in een app van die collega op het voormalige tegelplateau van de tennismuur: de tegelvloer was foetsie! Wat al eerder verdwenen was, waren de drie armzalige vruchtenboompjes in houten bakken, die erop gezet waren. In de schaduw en onder de luizen en rupsen zijn ze verplaatst. Op andere plekken verschenen er ook een paar.

Het resultaat van drie jaar wijkraadbeleid. Zes boompjes in bakken, na drie jaar het verwijderen van een volkomen overbodig tegelplateau en één klein stukje met wilde bloemen aangelegd door mijn collega zelf. De perenboompjes, die we zonder toestemming hebben geplant zijn gerooid. Voor mij is dit resultaat het deficit van het wijkraadstelsel in Oosterflank.

Rest mij de vraag: waarom worden onze billijke eisen niet gewoon ingewilligd? Wij, de gekozen vertegenwoordigers van onze wijk, willen het graag, want het is goed voor het milieu en vruchten kunnen door bewoners geoogst worden.

Klaarblijkelijk is men het in ambtelijke kring niet met ons eens. Prima, maar dan hebben we wel recht op een steekhoudende verklaring.

Of zou het verwijderen van de tegels het begin zijn van een groot biologisch en educatief experiment?

Ik heb er een hard hoofd in.

*Er staat in het Schollebos een veld met vele verschillende vruchtenbomen. Noten, peren, appels, pruimen en kersen kunnen opgeraapt worden.