Ik heb deze week weer eens het leven gered van een wielrijdster. Zij kwam van rechts aan fietsen, dat moet gezegd, maar ik reed op een voorrangsweg en dat lijkt mij verkeerstechnisch gezien toch zwaarder wegen. In ieder geval schoot zij plotseling de weg op en ik moest flink in de remmen omdat uitwijken niet mogelijk was vanwege de aanwezigheid van een tegenligger. Een tijd terug overkwam mij dit ook al eens een keer. Toen kwam de wielrijdster, ja ook toen was het een vrouw, uit het niets van links de stoep af om vervolgens in te voegen aan de rechterkant van de weg. Die keer was het nog meer kantje boord. Slechts door middel van een stevige ruk aan het stuur en een flinke stap op de rem wist ik het leven van deze vrouw te redden. En in plaats van mij snikkend van dankbaarheid in de armen te vallen kreeg ik ‘de vinger’ en voegde zij mij iets toe dat door het openstaande raampje klonk als ‘broodzak’.

Maar het kan natuurlijk ook andersom. Deze week reed ik met iemand mee die niet in de gaten had dat de voorrangsregel op de rotonde aan de Rivierweg/Binnenbaan in Rhoon onlangs gewijzigd is. Dat is inderdaad ook nog maar kort. De bestuurder kon door mijn waarschuwingskreet nog net voorkomen dat we een scooter ramden. Dat zou onze schuld geweest zijn natuurlijk, maar de voorrangsregels veranderen op een rotonde waar deze decennia lang anders zijn geweest, draagt mijns inziens ook niet bij aan een grotere verkeersveiligheid. Zeker niet omdat dat het op de rotonde op de Rhoonse Baan 200 meter verderop weer anders is. Daar hebben automobilisten juist weer voorrang.
Ik heb een roemrucht fractievoorzitter ooit eens in de gemeenteraad duidelijk horen pleiten voor eenduidigheid in dit soort zaken. Helaas. Mij lijkt het in algemene zin in ieder geval dat je de ‘zwakste’ verkeersdeelnemers het beste beschermd door ze zo weinig mogelijk voorrang te geven. Zodat die zorgeloze overmoedigheid, die in ieder geval veel fietsers en brommerrijders kenmerkt, niet meer kan leiden ernstige verkeersongevallen.