Soms is twitter wel leuk.

Woensdagmiddag vraagt een groot voorstander van renovatie van De Kuip aan zijn volgers: Hé, jongens, is er wat aan de hand?

Bij zo’n meesterlijke tweet na een meedogenloos besluit van de Raad van State kunnen ze me wegdragen.

In één vraag 120 kilo humor, plezier, ergernis en leedvermaak. In acht woorden. Hoe verzin je ze? Ik las een grootmeester in de conference.

Woensdag 26 oktober 2022.

Er kwam gisteren een einde aan een slapstick, die Rotterdam opnieuw kapitalen heeft gekost. Uw geld.

Maar we weten niet beter: de Witte de With-witwaspanden, de blunderput, Waterfront, Calypso, het Schiekadeblok, de straattegeltjesaffaire, de Hoekselijn, recent Museum Boijmans van Beuningen, de Maastunnel en nu weer die onovertroffen topstunt met dat nieuwe Feyenoord-stadion.

Keer op keer flikkeren we in Rotterdam schaamteloos dikke pakken miljoenen het riool in. Uw geld. Daarna: sssssst, links gesponsord mondje dicht. Pas over honderd jaar worden de daders met vliegjes in hun ogen in het gemeentearchief teruggevonden.

Lange leve de Raad van State die niet beïnvloedbaar recht sprak waar de moedige lokale minifracties van 50Plus, de Partij voor de Dieren, de SP, en verder partijdissidenten als Dries Mosch (Leefbaar) en Jos Verveen (D66) jarenlang voor waarschuwden: glad ijs. Geen geld. Geen draagvlak.

Als supporters geen nieuw stadion willen: forget it.

Zelfs toen zij in rijen van tien nee kwamen zeggen op het stadhuis, persten de big boys - en ik weet wie - er nog één keer arrogant een slotoffensief uit. Het blijft leuk als de kleine man wint. Daar zou de PvdA in Rotterdam eens goed over na moeten denken. Die partij slachtofferde raadslid en bankier Dennis Tak, die het als enige wel begreep. Hij kon namelijk rekenen. Alle big boys hadden daar moeite mee. 

Ook een paar dames nog. 

Daarom was die tweet zo briljant. En leuk. Helemaal frontaal in het sfeertje.