Natuurlijk moeten we oog hebben voor álle woningzoekenden in onze stad. Natuurlijk verdienen jongeren, daklozen en statushouders onze zorg, maar laten we eerlijk zijn: wie zijn steeds weer de klos?

Juist, onze ouderen!

Elke crisis opnieuw zijn zij het makkelijkste slachtoffer.

Of het nu gaat om pensioenen korten, of om de AOW te ontkoppelen van het minimumloon, of die bezuinigingen op het openbaar vervoer, ouderen lijken wel de melaatsen van onze samenleving.

Volgens het schaarsterapport van RIGO (2025) bedraagt het woningtekort in regio Rotterdam ruim 36.500 woningen. Vooral in de sociale huursector is de situatie nijpend, en het zal niemand verbazen dat ouderen het hardst getroffen worden. Zij wachten jarenlang op geschikte, betaalbare woningen die aansluiten bij hun levensfase.

Het is absurd dat ouderen gedwongen worden in te grote huizen te blijven wonen, simpelweg omdat er geen passend alternatief is. Eerst slopen we de seniorenwoningen en bejaardentehuizen, om vervolgens te beweren dat ouderen weer te groot wonen! Het lijkt een vicieuze cirkel waarin onze ouderen steeds opnieuw worden weggezet als tweederangsburgers.

Door juist te investeren in betaalbare aangepaste seniorenwoningen brengen we de broodnodige doorstroming op gang. Wanneer ouderen verhuizen naar kleinere, gelijkvloerse woningen, komen grotere huizen vrij voor gezinnen en starters. Een win-winsituatie voor de gehele woningmarkt.

Mijn oproep aan het Rotterdamse stadsbestuur is dan ook helder: maak ouderenhuisvesting eindelijk een prioriteit. Ouderen verdienen namelijk meer dan louter loze beloften; zij verdienen respect én praktische oplossingen.

En laten we er voor één keer eens voor zorgen dat onze ouderen niet opnieuw aan het kortste eind trekken.

- Ellen Verkoelen is fractievoorzitter van de Jongere Ouderen Unie in Rotterdam