Als de overheid je moet helpen, kan je je lol op

3 July 2022, 10:20 uur
Columns
mainImage

Als er één schrijver is geweest met een visie, dan is dat de Tsjechische schrijver Franz Kafka (1883-1924), die overigens in het Duits schreef. Hij verhaalt op klemmende manier de strijd van het individu met een volkomen willekeurige en gevoelloze overheid. We kennen het woord kafkaësk voor een situatie waarbij de overheid iemand dreigt te vermorzelen.

Rijbewijs

Voor het verlengen van mijn rijbewijs heb ik me gericht tot het stadskantoor in mijn wijk. Volgens bekenden is zoiets een fluitje van een cent. Men had vier weken na mijn aanvraag tijd om te beginnen met het verlengen. Uiteraard nam ik twee foto’s mee, ooit gemaakt op het stadhuis voor de wijkraad. De mevrouw achter de balie bekeek ze en wees ze af. Mijn bril schitterde teveel. Gelukkig mocht ik het een half uur later weer proberen met andere in de haast gemaakte foto’s, dit keer zonder bril. Kosten slechts € 12, -

Gezondheidsverklaring

Toen ik me met correcte portretten meldde, bleek dat ik van het Centraal Bureau Rijvaardigheid eerst een gezondheidsverklaring moest overleggen. Ik kon dus met mijn nieuwe foto’s onverrichterzake naar huis. Wel kon ik bij het kantoor een formulier kopen, dat door de arts moest worden ingevuld: €21,- De huisarts had drie dagen later de tijd. Ik moest ik het geld voor de keuring contant betalen: € 45,-. Het dure formulier wuifde hij weg, want dat invullen kon wel digitaal.

Slecht oog

Bij de keuring bleek mijn handicap al snel, want sinds 1956 kan ik met mijn rechteroog slecht zien (drie operaties). Links okido en rechts toch nog 0,7. Tevreden ging ik naar huis en wachtte meer dan twee weken af. Uiteindelijk toch maar even naar de huisartsenpraktijk gebeld en ja hoor, er lag al een week een bericht van het CBR.

Computer says no

Die opgehaald en snel afspraak bij het stadskantoor, dat drie weken later tijd had om te helpen. Ondertussen had ik ook bericht van het CBR gekregen, maar ik ging ervanuit, dat het een goedkeuring was, want de keurend arts had me verzekerd dat alles dik voor elkaar was. Bij het stadskantoor zocht men contact met het CBR en ik kreeg te horen, niet te zijn goedgekeurd. Nu had ik die doktersverklaring bij me, maar de computer van het CBR “said no”, dus de mevrouw van het stadskantoor schudde haar hoofd en liet me weer onverrichter zake weggaan.

Oogarts

Thuis toch die brief maar snel opengemaakt en daaruit bleek dat ik een verklaring van een oogarts nodig had. De wachttijden van het Oogziekenhuis zijn enorm lang, maar gelukkig is er een particulier instituut, waar ik geholpen kon worden. Ik kon alleen op zaterdag terecht en moest eerst door een assistente worden onderzocht. Deze keuring moest ook contant betaald worden: € 90,-. Bij de eerste keuring zag de assistente van de oogarts, dat er iets met mijn rechteroog was.

Blikveld

Dat bracht echter een complicatie met zich mee, want men vereiste bij het CBR niet alleen de goedkeuring van mijn huis- en oogarts, maar óók een keuring van mijn oogbereik in de breedte: mijn totale blikveld. Die kon worden gedaan, maar kostte € 110,- (contant uiteraard)* De oogarts merkte na het lezen van het rapport van de huisarts op, dat hij niet begreep waarom hij me überhaupt moest keuren; je mag met één oog autorijden. Toch snel gedaan en goedkeuring opgestuurd naar het CBR, dat nadat we gebeld hadden uiteindelijk de goedkeuring bevestigde. Hij viel vier dagen later al in de bus. Bij het bellen bleken er overigens vele wachtenden voor ons te zijn.

Vier weken

Afspraak met de gemeente, waarbij onze burgervader persoonlijk zegt, dat ze je graag helpen. Dat ambtelijke enthousiasme viel bij mij een beetje tegen, want over vier weken heeft het stadskantoor tijd om me nog geen tien minuten te helpen. Als ik eerder geholpen wil worden, is Hoek van Holland een optie. Helaas voor mij wil het CBR het binnen twee weken geregeld hebben. Na die mededeling werd me verzekerd, dat het stadskantoor contact met me op zou nemen. Daar wacht ik nu op.

Misschien is Capelle een optie?

*Het optellen van de kosten is zo deprimerend, dat ik het niet gedaan heb.