Meer dan het ontmoedigen van het gebruik van vislood door sportvissers kan de Rotterdamse milieuwethouder Arno Bonte niet voor elkaar krijgen. Het is het nationaal en Europese beleid. Wel zegt hij dat het Rijk een green deal heeft gesloten met de sportvisserij om dat lood uit te bannen. Hij beantwoordt daarmee het Rotterdamse raadslid Van der Velden (PvdD), die wees op een onderzoek in opdracht van Rijkswaterstaat waaruit bleek dat sportvissers jaarlijks 54 ton (54.000 kilo) aan lood kwijt raken in zoete oppervlaktewateren. Dat gebeurt omdat het lood losraakt van het gebruikte vistuig. Of dat sportvissers het gewoon ‘lozen.’

De sportvisserij is de grootste bron van de verontreiniging van oppervlaktewater met lood, weet Van der Velden. Indien lood in het water terecht komt en aan zuurstof wordt blootgesteld, zal het gaan oxideren, vervolgens corroderen en uiteindelijk oplossen. Dit heeft effect op de kwaliteit van het water en tast daarmee het leefgebied van vissen, watervogels en waterplanten aan. ‘’Maar lood heeft ook een negatief effect op de mens’’, aldus de PvdD in Rotterdam, ‘’want veel drinkwater wordt uit oppervlaktewater gewonnen. Voorts raakt er lood kwijt in wateren die door mensen als openbaar zwemwater worden gebruikt.”

Alle drinkwaterbedrijven in Nederland houden terdege rekening met lood bij de productie van drinkwater, dus ook wanneer het vislood betreft. Ook worden particulieren (en eigenaren van panden) opgeroepen loden leidingen in de binneninstallatie te vervangen. Bij de meest recente beoordeling van de kwaliteit van drinkwater (over 2018) wordt specifiek ingegaan op lood en is de conclusie dat de drinkwaterkwaliteit goed en geborgd is. Het door Evides geproduceerde drinkwater in de regio Rotterdam bevat tussen de 0,5 en 1,3 pg/l lood.

De oppervlaktewaterkwaliteit wordt in de regio Rotterdam bewaakt door drie waterschappen (het Hoogheemraadschap Delfland, het Hoogheemraadschap Schieland en Krimpenerwaard en het Waterschap Hollandse Delta) en Rijkswaterstaat (voor de Rijkswateren).