De maatregelen die groene professoren adviseren en groene partijen overnemen in het kader van het Rotterdams klimaatakkoord hebben een keerzijde: dat is de dreigende energiearmoede. De op dat vlak altijd oplettende CU-SGP heeft daarom in Rotterdam de noodklok laten luiden en de gemeenteraad heeft hierop sociaal geanticipeerd. Mensen die al die veranderingen (waarover men in rechte kringen spreekt in termen van: ‘gekkigheden’) moeten ondergaan en doorvoeren worden vanaf nu geholpen.    

Klimaatwetenschappers, zoals Jan Rotmans - zegt men in Leefbaar-kringen - kiezen straight voor noodzakelijke veranderingen en hebben totaal geen boodschap aan de kosten voor de burgers. Wethouder Bonte evenmin. Toch blijkt de politiek in Rotterdam sinds de laatste gemeenteraadsvergadering enigszins tot inkeer gekomen. Zelfs in kringen van het Rotterdamse GroenLinks wordt ingezien dat men wellicht veel te hard van stapel is gelopen.

GroenLinks-raadslid Stephan Lewis sloot zich daarom aan bij de motie van Tjalling Vonk (CU-SGP) om ervoor te zorgen dat in de uitwerking van de klimaatdeals aan die armoede voortaan expliciet aandacht wordt besteed. Mede met steun van de PvdA zal hierover dus oortaan jaarlijks worden gerapporteerd.

Leefbaar en de PVV steunden Vonk niet. Opmerkelijk, omdat de motie van Vonk in basis een fors standje is naar GroenLinks en hun milieu-adviseurs. Maar met name Leefbaar – bleek bij navraag – heeft inmiddels zoiets van: we hebben nu lang genoeg gewaarschuwd voor de gevolgen van ''dit gedram'', dan moet men nu ''ook maar op de blaren zitten.''

Vonk (CU-SGP) – groot achtergrondspeler bij de formatie van het huidige college in Rotterdam – kon de dreigende armoede als gevolg van alle energiemaatregelen toch niet over zijn hart verkrijgen en sloeg alarm. Hij wees er bijvoorbeeld op dat in geen van de 49 klimaatdeals uit het Rotterdams Klimaatakkoord rekening is gehouden met de kans dat de burger hierdoor in de armoede terecht zou kunnen komen.