'De bus staat half in de berm en half op de weg met de voorkant naar ons toe. De ramen zien er zwartgeblakerd uit. Mijn collega en ik kijken elkaar aan, slikken even en rijden naar de bestelbus toe.' Een column van een bevlogen agent onder diensttijd.

We hebben nachtdienst en het is rustig. Net na  3.00 uur krijgen we een oproep van de meldkamer. Het is een melding in het buitengebied bij de golfclub. Een Fransman heeft hulp nodig, meldt de beheerder.

Als we uit het centrum richting de golfbaan rijden, komt mist opzetten en die wordt steeds dikker. Eindelijk komen we op de lange weg naar de golfclub met hoge bomen erlangs. Er hangt nu ongeveer anderhalve meter mist vanaf de grond, wij komen er net bovenuit met de politiebus. Het ziet er een beetje eng uit, het is net een film. We rijden door en komen steeds meer in de buurt. Op ongeveer vijftig meter voor de ingang van de golfclub doemt iets wits op. Het is een bestelbus met een Frans kenteken.

De bus staat half in de berm en half op de weg met de voorkant naar ons toe. De ramen zien er zwartgeblakerd uit. Mijn collega en ik kijken elkaar aan, slikken even en rijden naar de bestelbus toe. Ik zit achter het stuur, draai mijn raam open en stop met mijn auto naast de bestuurderszijde van de bestelbus. We zien niemand achter het stuur zitten, alleen de zwartgeblakerde ramen. We kijken elkaar verbaasd en verontrust aan.

En dan ineens komt er iemand omhoog voor het raam. Het is de Franse man. Hij heeft de vellen aan zijn gezicht hangen en zit volledig onder het bloed. Ik schrik me een ongeluk en aan de schreeuw naast mij te horen mijn collega ook. De handen van de Fransman zitten ook helemaal onder het bloed en hij veegt het over het zijraam van de bestelbus.

Snel zet ik de politiebus aan de kant. Ok, even diep ademhalen en er naartoe. Mijn collega heeft in de tussentijd de meldkamer gevraagd om een ambulance. De Fransman stapt uit zijn bestelbus en staat voor ons in een meter mist. De man komt er op middelhoogte boven uit. Zijn gehele bovenlichaam is verbrand. Hij draagt nog wel kleding.

We lopen naar de hem toe. De man is in paniek en praat heel snel. Mijn collega en ik spreken allebei geen woord Frans en proberen Engels. De man wordt wat kalmer en spreekt gelukkig ook een paar woorden Engels. In de tussentijd kijken we achter in de bestelbus. Hier zien we veel verbrande campingspullen. Verder zien we niemand.  

We begrijpen dat hij samen met een andere man op reis is. Ze waren aan het wildkamperen. Dan stopt ineens de generator. De benzine is op. De man heeft een jerrycan gepakt om de generator bij te vullen, maar hij morste benzine. De boel vatte vlam en hij schrok zo erg dat hij benzine over zijn lichaam kreeg en zelf in brand vloog. De twee mannen hebben het vuur uitgekregen en zijn in de bestelbus gesprongen op zoek naar een ziekenhuis. Dat zagen ze langs de snelweg, maar ze namen de verkeerde afslag en kwamen uit bij de golfbaan. Ze waren er bijna…alleen aan de verkeerde kant van het water.

In de verte horen we de sirenes van de ambulance. We melden het verhaal aan de centrale meldkamer. Ondertussen proberen we de verbrande man gerust te stellen en op te vangen. Vanaf het terrein van de golfclub doemen twee schimmen op. Het zijn de beheerder van de golfclub en de vriend van de gewonde man. Het verhaal van de vriend komt overeen met die van de gewonde man. Daar is eindelijk de ambulance die de twee mannen meeneemt naar het brandwondencentrum.