Rechercheur R. en zijn collega proberen een voortvluchtige vuurwapengevaarlijke verdachte op te sporen. En dan komen ze hem min of meer toevallig op straat tegen. ‘We schieten meteen maximaal in onze adrenaline, zitten te stuiteren op onze stoelen.’

Het waren twee voltreffers. Bij een schietpartij zo’n tien jaar geleden werd een slachtoffer in beide bovenarmen geraakt. De reden van de schutter? Die vond dat het slachtoffer ‘onvriendelijk naar hem had gekeken.’

Mijn collega en ik worden samen op de zaak gezet. We voelen de drive om ‘m op te lossen. Omdat de schutter en het slachtoffer bekenden van elkaar zijn, weten we wie we zoeken. We gaan bij de verdachte thuis langs, maar daar is hij niet. We hebben ook geen telefoonnummer van hem.

Na het horen van een aantal getuigen komen we erachter dat de schutter een minnares heeft. We besluiten haar naar het bureau te laten komen. Tijdens het gesprek zegt de vrouw geen idee te hebben waar haar minnaar is en dat ook zij geen telefoonnummer van hem heeft.

Wij denken dat ze wel degelijk meer weet.

Na uitvoerig onderzoek blijkt dat de schutter zich ergens in een andere grote stad schuilhoudt. Op zoek naar aanknopingspunten stappen we een paar dagen na het gesprek in de auto. Op naar deze stad, waar we de weg totaal niet kennen. Het is lekker weer, we rijden met de raampjes open in een rustig tempo de ene na de andere straat in en kijken goed rond. Het is een grote stad, maar je weet maar nooit…

Als we aankomen bij een winkelcentrum geven we voorrang aan een verliefd stelletje bij het oversteken. En dan zien we het. Op het moment dat het stel voor onze neus oversteekt, herkennen we de schutter met zijn minnares; de vrouw die we eerder als getuige langs lieten komen. We schieten meteen maximaal in onze adrenaline, zitten te stuiteren op onze stoelen.

We weten dat de man vuurwapengevaarlijk is. Hij heeft ten slotte twee keer gericht op iemand geschoten. We besluiten daarom om eerst onopvallend door te rijden. Eenmaal uit het zicht van het stelletje stap ik uit de auto en volg ik ze op veilige afstand. Mijn collega blijft in de auto in de buurt wachten, terwijl ik achter de twee aanga. Ik volg ze een tijdje en het duurt even, maar dan zie ik dat ze een woning binnengaan: we hebben de verblijfplaats van de schutter gevonden.

Iets later wordt onze schutter door het arrestatieteam in de woning aangehouden. Het is maar goed dat wij zelf niet direct actie hebben ondernomen toen we hem op straat tegenkwamen. Bij zijn aanhouding droeg de man een doorgeladen vuurwapen in zijn broeksband.

Achteraf gezien was ons ritje naar deze voor ons onbekende stad dus een regelrechte voltreffer. Soms levert buiten de gebaande paden gaan meer op dan je denkt.